Soen – Lykaia

Soen – Lykaia
03 februari 2017
UDR Music

Amper twee jaar na het geweldige Tellurian komt de Zweedse formatie Soen met een nieuw meesterwerk. We hebben hier met een echte prog-band te maken, die geen muziek maakt om het grote publiek te bereiken. De band is eigenlijk altijd achtervolgt door vergelijkingen met Tool. Onterecht, maar wel op zich wel begrijpelijk. De band musiceert immers in het zelfde spectrum van het genre. Onterecht, omdat Soen wel degelijk op een eigen platform opereert en dat met Lykaia nog maar eens extra bewijzen.

Het album begint met Sectarian nog stevig en drummer Martin Walter Lopez Cardozo, beter bekend als Martin Lopez en als ex-drummer van Amon Amarth en Opeth, laat hier gelijk maar even horen waartoe hij in staat is. Het nummer Orison duurt eigenlijk wat te lang en is de zogeheten vreemde eend op dit album en zorgt voor verwarring door als tweede op het album te staan. Te meer omdat het ingetogen Lucidity je daardoor op het verkeerde been zet. Maar dan volgt het geweldige Opal, waarmee mijn geduld dus toch op de proef is gesteld. Het muzikale vakmanschap van de afzonderlijke leden stond al buiten kijf en daarover hoeft niemand te twijfelen, maar dat alleen is vaak niet genoeg om ook goede muziek te schrijven. Bij Soen wel, het lijkt wel of alle elementen op de juiste plek samenkomen.
Jinn laat een heerlijke opbouw horen die toewerkt naar meerdere climaxen. Jammer dat het nummer uiteindelijk wegebt. Staat tegenover dat het daarop volgende Sister gelijk begint met een heerlijk stevige rif en via een akoestische break weer aanzwelt tot enig geweld. Gecontroleerd geweld, dat wel. Dat is ook precies wat Soen op dit album doet: Van stevig naar melancholische atmosferen, weer terug en soms zelfs door elkaar. Maar nergens wordt de controle verloren.

Net als bij Tellurian levert Soen met Lykaia een luisteralbum af die je dankzij de verschillende lagen niet in één keer kunt bevatten. Met tien nummers,waarvan er geen eentje onder de vijf minuten klokt, krijg je uiteindelijk op ruim een uur één van de beste prog-metal albums voorgeschoteld van dit jaar. Ik geloof namelijk niet dat de klasse die op dit album wordt vertoond nog wordt overtroffen. Zelfs Tool zal hier een beste kluif aan hebben, maar ja, hun nieuwe album zal waarschijnlijk ook pas verschijnen wanneer de wereld vergaat.

Tot die tijd vermaak ik me prima met Lykaia van Soen!

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *